Sonra mı? Sonra…
O kapıdan sen girdin…
Bulut oldum UÇTUM…
Saçlarımın dalgasına seni koydum…
Gökyüzüm oldun…
Koklamak istedim…
Kokunu içimi çekmek…
BİLİRSİN…
Hayal dünyam geniştir…
TARTIŞMASIZ…
Yepyeni hayallere… Belki cüssemden büyük… O koskoca adımı… seninle atmak istedim…
İyi ki… yüreği güzel Adam iyi ki geldin… Beni o çöplüğümden tertemiz ellerinle kucakladın…
Artık bir sahil kasabası, bir dağ evi, bir çiftlik gibi bana… HER DÖRT DUVAR…
Göz göze gelsek çığlık atacak ayaklanacak… sanki bu koskoca şehir…
Öyle efsane öyle dillere destan ki…
Bir bakışın… ilk bakışın…
Kaçırma sakın gözlerini benden…
Bayram yeri artık O yangın yüklü gönül…
BİLİRSİN…
Bir senin yolunu bilir benim ayaklarım…
Bir senin çizgini bilir benim duraklarım…
BİLİRSİN…
Her şeyin azı sarılmanın çoğu…
Bir tek benim vücudumda kavuşsun kolların…
Demem O ki…
Seni sevmekten korkmam ben…
Yeter ki üşümesin ellerim…
Birde ben…
Sendeki beni bilemem… ama…
“Denizin mavisi… gökyüzünün çizgisi kadar…
BENDEKİ SEN… ÖYLE İŞTE…
Uçsuz bucaksız…
NURAY AKGÜN
