Otizmi fark ettirebildik mi?

2 Nisan Dünya Otizm Farkındalık Günü kutlandı Denizli’de. Farkındalık günü ama otizmi farkedebildik mi, fark ettirebildik mi? Bu soru aslında bir otizmli çocuk annesi Sümra hanıma ait. Birkaç gündür otizmle ilgili yazı yazmak istiyordum, kafamda yazının temelini oluşturmuştum ama yoğunluktan fırsat olmamıştı. Bugün Sümra hanımın da sosyal medya hesabında yazdığı yazıyı görünce bilgisayar başına geçtim hemen. Sümra hanımın sorusunu yeniden soruyorum: Otizmi fark ettirebildik mi? Sümra Hanım o gün saçlarını maviye boyamıştı. Neden maviye boyadığı konusunda bana, ‘belki biri merak eder de, neden saçlarını maviye boyadın diye sorar. Ben de ona otizmi anlatırım. Ulaşabildiğimiz bir kişi bile bizim için çok önemli’ demişti. Soran olmuş mu diye düşündünüz değil mi? Olmuş, kuaförde, okulda, öğrencileri sormuş, o da anlatmış. Ne mutlu! DOÇEM Müdürü 2 Nisan’da etkinlikte yaptığı konuşmada Türkiye’de toplumun yüzde 71’inin otizmi bilmediğini söyledi. Müdür bey konuşmasında otizmin hızla artışına da dikkat çekti. Denizli ile ilgili pembe bir tablo çizilmeye çalışıldı, farkındalık gününde ama bir de ailelerin söylediklerine bakmak lazım.  Asıl sorunu onlar yaşıyor. Denizli Otizm Dernek Başkanı Dudu Karaman Dinç oğluna otizm teşhisi konulduğu günden beri oğlunun ve diğer otizmli çocukların eğitimi için çabalayan bir anne kendisi.  Oğlunu kaynaştırma eğitimine dahil ettirmek için epey mücadele vermişti. Dudu Hanım o gün, ‘içi boş farkındalık günlerinden sıkıldık, hayatımıza dokunan projeler bekliyoruz’ açıklaması yaptı. En büyük istekleri ‘eğitimde ayrıştırılmamak’ Bana verdiği röportajda da, “Eğitimde yapılan ayrıştırmanın kalkması en büyük arzumuz. Kaynaştırma eğitimi konusunda sorunlar yaşayabiliyoruz. Otizmli çocukları eğitimde ayrıştırırsanız, toplumla bütünleştiremezsiniz” demişti. Milli Eğitim Müdürü neden etkinliğe katılmadı? Yani en büyük sorunları da eğitim, sahi o gün etkinlikte neden Milli Eğitim Müdürümüz Mahmut Oğuz yoktu? Bir gazeteci olarak biliyorum ki, otizmli çocuklar gerek devlet okullarına gerek özel okullara kabul edilmiyor. Bazen öyle şeyler duyuyoruz ki, okumuş eğitim görmüş insanlar bile çıkıp ‘ben çocuğumun sınıfında otizmli çocuk istemiyorum’ diyebiliyor. Otizmin bugün 59 çocuktan 1’inde görülüyor, son yıllarda 8 kat artış var. Sizce bu oran otizmi fark etmek için yeterli değil mi? Lütfen otizmin farkında olalım ve çevremizdekilerinde fark etmesini sağlayalım! AYŞE SELÇUK KAĞ